Różne są momenty, kiedy podejmujemy decyzję o rozpoczęciu terapii. Czasem jest to impuls czy wyzwalacz w postaci jakiegoś zdarzenia a czasem podjęcie decyzji trwa. Przychodzi i odchodzi bo może jednak poradzę sobie sam.
Na terapię warto przyjść możliwie wcześnie od rozpoznania u siebie niepokojących sygnałów, takich jak trudności, z którymi nie potrafimy sobie poradzić za pomocą własnych sił i zasobów. Nie należy tego rozumieć, że na psychoterapię należy zgłaszać się z powodu każdego trudnego wyzwania życiowego lub kryzysu, wobec którego się znaleźliśmy, bowiem jesteśmy tak stworzeni, że z natury rzeczy, pokonujemy trudności i przezwyciężamy kryzysy.
Wskazaniem do rozważenia i podjęcia psychoterapii są stany, w których mamy subiektywne wrażenie (niekiedy poparte sygnałami z otoczenia), że z pewnych przyczyn, nie jesteśmy w stanie samodzielnie rozwiązać trudności i kryzysów. Istotnym wskaźnikiem by udać się do specjalisty po pomoc, jest odczuwane wewnętrznie cierpienie, tzw. 'ból psychiczny’.
Po pomoc psychoterapeutyczną warto również sięgnąć, kiedy stan negatywnego samopoczucia trwa dłużej, niż zwykle lub nasila się pomimo prób poradzenia sobie.
Warto sobie pomóc. Nie dobrze jest zbyt długo czekać, bo często do powyższych trudności dochodzą jeszcze objawy somatyczne (bóle głowy, brzucha, napięcia, wysypka, itp.), gdzie ciało wyraźnie daje już znać o kryzysie.
Wśród wydarzeń, które mogą spowodować znalezienie się w trudnej sytuacji życiowej mogą być m. in.:
- niespodziewane wydarzenie losowe (wypadek, napaść)
- śmierć bliskiej osoby
- ciężka choroba własna lub bliskiej osoby
- rozwód, rozstanie
- zdrada
- nagła utrata pracy
- doświadczanie przemocy
- konflikty
- gwałty i nadużycia seksualne
- przewlekły stres
oraz inne wydarzenia, które doprowadziły do utraty równowagi i dezorganizacji. Terapia psychologiczna polecana jest również osobom zmagającym się z uzależnieniami, współuzależnionymi oraz tym, które doświadczają trudnych stanów emocjonalnych i cierpienia związanego z przeżywaniem różnego rodzaju obaw, lęków, samotności, przeciążenia długotrwałym stresem czy napięciem.
Podsumowując, jest wiele czynników, które są wskazaniem do podjęcia psychoterapii. Głównymi wyznacznikami są: osobiste, subiektywne poczucie cierpienia lub dyskomfortu i czas jego trwania. Warto pamiętać, by być wrażliwym na sygnały, które wysyła nam ciało i umysł oraz możliwie najwcześniej sięgnąć po pomoc. Podobnie jak w dolegliwościach fizycznych, tak jak i w życiu codziennym, gdy w naszym samochodzie dobiegają nas niepokojące dźwięki, powtarzające się od pewnego czasu i mimo kontroli i podejmowanych prób poradzenia sobie, stan się nie poprawia – jedziemy skorzystać z pomocy fachowca. Nie musi ona wcale oznaczać potrzeby gruntownego remontu silnika. Być może wystarczą drobne działania korygująco-naprawcze. Podobnie w psychoterapii – im szybciej udamy się po pomoc – tym lepiej.
Wybór czasu rozpoczęcia terapii zależy od nas samych – od pilności naszej potrzeby otrzymania pomocy, od naszej motywacji i determinacji oraz od możliwości czasowych, rytmu dnia i pracy w jakim funkcjonujemy. W tej kwestii warto przyjrzeć się rozkładowi swoich zajęć i spróbować stworzyć przestrzeń, ponieważ terapia wymaga regularnych spotkań.
Pamiętajmy, że jesteśmy naczyniem połączonym: ciało, umysł, emocje i dusza. Wystarczy, że w jednym obszarze coś się dzieje, a to wpływa na pozostałe.
Piotr Pietrzak – psycholog w Psychocentrum
